Pode probalo e incluso retocalo ou cambialo senningún tipo de problema xa que na súa licencia ven explicado como podemos usalo.
Pódese ver como está feito sen ningún problema e pasalo duns usuarios a outros.
Os inconvenientes os atopamos sobre todo nas empresas privadas,porque:
Tódolos usuarios prefiren o software libre para retocalos e modificalos entre uns e outros para buscar a perfeción,pero cando unha empresa invirte moito diñeiro e moito esforzo e traballo en conseguir algo logo non quere compartir ese traballo que tanto lle custou conseguir.Polo tanto, os inconvenientes son que os demais usuarios aprovéitanse dos teus descubrimentos,desarrolos e traballos.
O software libre pódeo obter calquera usuario para retocalo ou utilizalo, mentres que o software propietario o posúe unha empresa ou usuario privado e non o comparte cos demais usuarios, xa que o utiliza para o seu uso persoal e non se pode modificar.
O software libre o perfecionan entre tódolos usuarios e pode ter menos erros, mentres que o software propietario só o fai un e polo tanto ten máis erros e teñen que sacalos tódolos anos.
Debe vir acompañado dun código fonte para facer efectivas as liberdades que o caracterizan. Dentro do software libre hai, a súa vez, matices que son necesarios tener en conta.
O software de dominio público significa que non está protexido polo copyright, polo tanto, poderían xerarse versións non libres do mesmo, en cambio o software libre protexido con copyleft impide aos redistribuidores incluír algún tipo de restrición ás liberdades propias do software, é dicir, garantiza que as modificacións seguirán sendo do software libre.
Tamén é conveniente non confundir o software libre co software gratuito, éste non custa nada, feito que non o convirte
en software libre.
As semellanzas son:
Os dous no seu lanzamento non son completamente perfectos, xa que teñen moitos erros.
Os dous software poden ser usados comercialmente (sempre e cando no software propietario se teñan os permisos correspondentes).
Dentro do seu funcionamento, os dous son moi parecidos.
Usos e aplicacións do recoñecemento automático por voz:
Dictado automático: o dictado automático é, no 2007, o uso máis común das tecnoloxías de recoñecemento de voz. Nalgúns casos, como no dictado de receitas médicas e diagnósticos ou o dictado de textos legais, úsanse corpus especiais para incrementar a precisión do sistema.
Control por comandos: os sistemas de recoñecementoda fala deseñados para dar ordes a un computador(p.e."Abrir Firefox","Cerrar ventá")chámanse control por comandos.Estes sistemas recoñecen un vocabulario moi reducido, o que incrementa o seu rendemento.
Telefonía: algúns sistemas PBX permiten aos usuarios executar comandos mediante a fala, no lugar de pulsar tons. En moitos casos, pídese ao usuario que diga un número para navegar un menú.
A IA é a parte da ciencia que se ocupa do deseño de sistemas de computación intelixentes, é dicir, sistemas que exhiben as características que asociamos á intelixencia no comportamento humano que se refire á comprensión da linguaxe, a aprendizaxe, o razoamento, a resolución de problemas, etc.
Os sistemas expertosson máquinas que pensan e razoan coma un experto o faría nunha certa especialidade ou campo. Por exemplo, un sistema experto no diagnóstico médico requeriría como datos os síntomas do paciente, os resultados das análises clínicas e outros feitos relevantes, e, utilizándoos, buscaría nunha base de datos a información necesaria para poder identificar a correspondente enfermidade.
Os obxectivos típicos da visión artificial son:
Deteción, segmentación, localización e recoñecemento de certos obxectos en imaxes(p.e.caras humanas).
Rexistro de diferentes imaxes dunha mesma escea ou obxecto, facer concordar un mesmo obxecto en diversas imaxes.
Seguimento dun obxecto nunha secuencia de imaxes.
Mapeo dunha escea para xerar un modelo tridimensional da escea; tal modelo podería ser usado por un robot para navegar pola escea.
Estimación das posturas tridimensionais de humanos.
Richard Serra está considerado un dos escultores máis relevantes da vangarda da segunda metade do século XX pola súa innovadora visión.
Premio Príncipe de Asturias da Comunicación e Humanidades 2010
Alain Touraine e Zygmunt Bauman
Considerados dous dos máximos expoñentes do pensamento europeo actual, Alain Touraine e Zygmunt Bauman analizaron as profundas transformacións das estruturas sociais contemporáneas.
Premio Príncipe de Asturias das Letras 2010
Amin Maalouf
A súa obra, traducida a máis de 20 idiomas, sitúano como un dos escritores contemporáneos que máis profundizou na cultura mediterránea, representada como un espazo simbólico de convivencia e tolerancia.
Premio Príncipe de Asturias dos Deportes 2010
Seleción española de fútbol
Coa súa vitoria no Mundial de Suráfrica 2010 ante Holanda, a Seleción española de fútbol conseguiu a súa primeira Copa do Mundo,un feito histórico para o noso país.
Premio Príncipe de Asturias das Ciencias Sociais 2010
Larobótica es un concepto de dominio publico. La mayor parte de la gente tiene una idea de lo que es la robótica, sabe sus aplicaciones y elpotencial que tiene; sin embargo, no conocen el origen de la palabra robot, ni tienen idea del origen de las aplicaciones útiles de la robótica comociencia.
La robótica como hoy en día la conocemos, tiene sus orígenes hace miles de anos. Nos basaremos en hechos registrados a través de la historia, y comenzaremos aclarando que antiguamente los robots eran conocidos con el nombre de autómatas, y la robótica no era reconocida como ciencia, es mas, la palabra robot surgió hace mucho después del origen de los autómatas. Desde el principio de los tiempos, el hombre ha deseado crear vida artificial.
Los hombres creaban autómatas como un pasatiempo, eran creados con el fin de entretener a su dueño. Los materiales que se utilizaban se encontraban al alcance de todo el mundo, esto es, utilizaban maderas resistentes, metales como el cobre y cualquier otro material moldeable, esto es, que no necesitara o requiriera de algún tipo de transformación parapoder ser utilizado en la creación de los autómatas.
Estos primeros autómatas utilizaban, principalmente, la fuerza bruta para poder realizar sus movimientos. A las primeras maquinas herramientas que ayudaron al hombre a facilitarle su trabajo no se les daba el nombre de autómata, sino másbien se les reconocía como artefactos o simples maquinas.
Esta es la base de una ciencia que tiene un nombre cada vez más pronunciado: Nanotecnología, en griego, nanos significa "enano". Hoy esta palabra se refiere a la materia creada por el hombre que, por su tamaño, es invisible sin la ayuda de un microscopio. “La nanotecnología es, por ahora, nanociencia, trata de estudiar y encontrar formas de manipular la materia en una escala que el ojo humano no puede captar, la escala del nanómetro (la milmillonésima parte de un metro).La nanotecnología comprende básicamente un conjunto de técnicas con aplicaciones potenciales en la mayoría de los sectores industriales que existen en la actualidad, y con el potencial de ayudar a crear nuevas industrias. Estas técnicas comparten el objetivo de hacer cosas cada vez más pequeñas. En relación con este aspecto se distinguen dos enfoques: la miniaturización de arriba a abajo de microtecnologías y la fabricación controlada de abajo a arriba de materiales y dispositivos a partir de átomos y molécléculas in individuales.
La fibra óptica es un medio de transmisión empleado habitualmente en redes de datos; un hilo muy fino de material transparente, vidrio o materiales plásticos, por el que se envían pulsos de luz que representan los datos a transmitir. El haz de luz queda completamente confinado y se propaga por el núcleo de la fibra con un ángulo de reflexión por encima del ángulo límite de reflexión total, en función de la ley de Snell. La fuente de luz puede ser láser o un LED. Las fibras se utilizan ampliamente en telecomunicaciones, ya que permiten enviar gran cantidad de datos a una gran distancia, con velocidades similares a las de radio o cable. Son el medio de transmisión por excelencia al ser inmune a las interferencias electromagneticas, también se utilizan para redes locales, en donde se necesite aprovechar las ventajas de la fibra óptica sobre otros medios de transmisión.
Bullet for My Valentine (abreviado BFMV) é unha banda de metalcore melódico procedentes de Bridgend, Gales. O grupo constituíuse orixinariamente baixo o nome de "Jeff Killed John" en 1997, versionando cancións de Metallica e Nirvana. As dificultades económicas marcaron un cambio na dirección da súa música e no nome da banda. Renomeouse como Bullet For My Valentine e conseguiu un contrato de grabación con Roadrunner Records. Aínda que o grupo rexeitou a oferta, chegou a un acordo con Sony BMG para a grabación de cinco discos.
